Indywidualizacja leczenia uzależnienia od nikotyny, czyli jak pomóc pacjentowi w doborze odpowiedniej formy Nikotynowej Terapii Zastępczej

Palenie tytoniu pozostaje nieprzerwanie najistotniejszą przyczyną przedwczesnej umieralności w naszym kraju; żaden inny pojedynczy czynnik nie powoduje tylu zachorowań i zgonów. Głównym celem polityki zdrowia publicznego jest zatem doprowadzenie do zmniejszenia częstości palenia w społeczeństwie. Ze względu na ogrom szkód zdrowotnych powodowanych przez palenie tytoniu oraz fakt, że nie ma bezpiecznej dawki dymu tytoniowego, priorytetem dla specjalistów powinna być całkowita abstynencja naszych pacjentów.

Samodzielne rzucanie palenia, bez wsparcia specjalisty lub leków, bywa trudne. Skuteczność tej metody tzw. „na żywioł” (ang. cold turkey) to zaledwie kilka procent¹. Wydaje się zatem, że wspólne z pacjentem przygotowanie do zaprzestania palenia jest ważnym elementem dobrego planu zwiększającego szansę na osiągnięcie i utrzymanie długotrwałej abstynencji. Obecne na rynku preparaty zawierające terapeutyczną nikotynę zwiększają szansę na zaprzestanie palenia od 50% do 70%, jednak wydaje się, że indywidualne dobranie dawki i postaci leku może przynieść korzyść pacjentom próbującym zaprzestać palenia.  Indywidualizacja leczenia nikotynową terapią obejmuje następujące elementy: